قانون 3 تایی استقلال مالی برایان تریسی به چه نکاتی اشاره می کند
این قانون می‌گوید استقلال مالی سه پایه دارد: پس‌انداز، بیمه و سرمایه‌گذاری. یکی از مسئولیت‌های مهمی که نسبت به خود و افراد تحت تکفّلتان دارید، این است که به تدریج دور خودتان یک دژ مالی بسازید. وظیفۀ شما این است که این دژ را بسازید و در آن بمانید تا از نا‌امنی‌های مالی که اکثر مردم تجربه می‌کنند، در امان باشید. برای رسیدن به این هدف باید نسبت درستی از دارایی‌هایتان را در هر کدام از این سه بخش نگه دارید: پس‌انداز، بیمه و سرمایه‌گذاری.
اولین نتیجۀ قانون سه‌تایی می‌گوید: «برای امنیت کامل در برابر مسائل غیرمنتظره، لازم است پس‌انداز نقد‌شدنی معادل مخارج عادی دو تا شش ماه را داشته باشید.»
اولین هدف مالیتان باید این باشد که به اندازه‌ای پول پس‌انداز کنید که اگر تا شش ماه هم منبع درآمدتان را از دست دادید، باز هم پول کافی داشته باشید که زندگیتان بگذرد.
همین که این مبلغ پول را پس‌انداز کرده، در یک حساب سپرده‌گذاری کوتاه‌مدتِ پرسود بگذارید یا اوراق مشارکت بخرید، به شما احساس اطمینان و آرامش درونی فوق‌العاده‌ای خواهد بخشید. این که بدانید چنین پولی را کنار گذاشته‌اید، باعث می‌شود بسیار مؤثرتر از وقتی باشید که نگران حقوق بعدی یا خرید خانه هستید.
نتیجۀ دوم قانون سه‌تایی این است: «باید به اندازۀ کافی خود را بیمه کنید تا برای هر اتفاق اضطراری که برایش پولی در حسابتان ندارید، آمادگی داشته باشید.»
همیشه به اندازۀ کافی خود را بیمه کنید تا در شرایط اضطراری که نمی‌توانید هزینه‌اش را پرداخت کنید، از خودتان محافظت کرده باشید. بیمۀ درمانی کافی داشته باشید تا مخارج خودتان و سایرین را در هر اضطرار پزشکی تأمین کنید. اتومبیل‌تان را بیمۀ شخص ثالث و بیمۀ بدنه کنید. بیمۀ عمر داشته باشید تا اگر اتفاق ناگواری برایتان افتاد، افراد تحت تکفّلتان تأمین باشند. شاید عمیقترین نیاز یا خواستۀ فطری بشر، میل به امنیت باشد و شما بدون بیمۀ کافی، خطراتی را می‌پذیرید که توان مالی‌اش را ندارید.
نتیجۀ سوم قانون سه‌تایی می‌گوید: «هدف نهایی مالیتان باید این باشد که آن قدر سرمایه جمع کنید که درامد حاصل از سرمایه‌گذاری‌هایتان، بیشتر از درآمدی شود که میتوانید از شغلتان داشته باشید.»
زندگیتان به طور کلی سه قسمت دارد که البته با هم تداخل دارند:
1) سال‌های یادگیری که رشد و تحصیل می‌کنید؛
2) سال‌های حقوق‌بگیری که تقریباً از 28 سالگی تا 65 سالگی است؛
3) و سال‌های مستمری‌بگیری که میتوانید بازنشسته شوید و امید به زندگی امروزه به طور متوسط حدود هشتاد سال است که البته این عدد در حال افزایش است.
ساده‌ترین و مؤثرترین راهکار مالی این است که در طول زندگی کاریتان پس‌انداز و سرمایه‌گذاری کنید تا این که درآمد حاصل از سرمایه‌گذاری‌هایتان بیشتر از درآمدی شود که میتوانید از شغلتان داشته باشید.
در این مرحله میتوانید کم‌کم از شغل عادیتان بیرون بیایید و بیشتر وقتتان را به ادارۀ سرمایه‌هایتان اختصاص دهید.
به نظر می‌آید این یک راهبرد بسیار ساده برای برنامه‌ریزی یک عمر است، اما جالب است که تعداد کمی از مردم آن را دنبال می‌کنند و تعداد زیادی از مردم به 65 سالگی می‌رسند، در حالی که اندوختۀ ناچیزی دارند.
امروزه دارایی خالص یک فرد بازنشسته در آمریکا به طور متوسط فقط حدود 31000 دلار به اضافۀ حقوق بازنشستگی است. نگذارید این مسئله برای شما هم اتفاق بیفتد.
